Friday, May 31, 2013

Newport '58: The Blokker concert

A 1958 Tower of Babel's Band European one-nighter.....
Dutch concert in Blokker scheduled in auction hall
Hans Koert

The 1958 International Youth Band, better known as The Tower of Babel's band, featured young talented European musicians, all selected by George Wein and director Marshall Brown to perform at the 1958 Newport festival. After the Newport concerts, the band left for Europe and were schelduled at some one-nighters, like in Blokker (The Netherlands), where bass player Ruud Jacobs, selected for Holland, had his home game at the Blokker auction hall.  

All Newport '58 International Youth Band contributions, as remembered by Dutch bass player Ruud Jacobs at my link site.

 Ruud Jacobs ( photo courtesy: Ruud Jacobs)

After the Newport concerts, the complete band moved to Europe, without guitarist Gabor Szabo, original a Hungarian,  who had left his country in 1956 due to the political situation in his homeland. He was a political refugee.
In The Netherlands the International Youth Band played at the Blokker  Veilinghal, an auction hall, on Sunday the 27th of July, 1958. For Ruud this was a thrilling experience. Originally it seems that the band should have been scheduled at the Kurhaus in Schevingen for the 27th of July.

 Blokker is a small village north of Amsterdam at a market-gardening district and during the 1950s some fanatics, like Ben Essing, son of Blokker's mayor, organized jazz- and dance band concert in the auction halls of the village.  Famous is the May 1958 Benny Goodman concert,  organized a few weeks before this Tower of Babel Band concert, which would be followed by concerts of Louis Armstrong and his All-Stars ( 10th of May, 1959 and in May 1965) and ..... even a young British pop band, entitled The Beatles (1964) were invited!.  When the Toren van Babel Band (Dutch for Tower of Babel's band) was scheduled, the Benny Goodman concert was still fresh in mind ..... The warm welcome of the Benny Goodman band, who entered the auction halls in antique cars, was repeated .... 

The line up (source: Rhythme 107 Aug. 1958)
Ze arrriveerden na een rondrit door Hoorn, Zwaag en Blokker in acht glanzend opgepoetste Chevroletjes, Fordjes en Renaults van ver voor 1930 bij de veiling. (= They arrived in eight shiny well polished antique Chevy's, Fords and Renaults at the auction hall, after a round trip along the cities of Hoorn, Zwaag and Blokker.) Onder het geluid van de amechtige toetertjes reden de wagentjes de hal binnen tot voor't podium, waar Willis Conover, disc-jockey van de "Voice of America" de orkestleden stuk voor stuk aan het publiek voorstelde. ( = The old cars blowed its horns while entering the hall, where Willis Connover, disc-jockey of the "Voice of America" introduced all members of the band).  Of course Ruud Jacobs, the Dutch representative, was welcomed with a standing ovation ....  Ben Essing, organisator, had even organized some extra trains from Amsterdam to Hoorn, but, this seems to have been a financial blow for the Nederlandse Spoorwegen, the Dutch railway organization, as only 152 people ( in stead of the 1800 expected) used this service, to reach the concert. (source:  Leeuwarder Courant, 28th of May, 1958)

The New Orleans Seven (source: Rhythme104 ( May 1958))
 

 The musicians were entered into the auction hall in old cars of the P.A.C. ( =   Pionier-Automobielen Club ) as mentioned, where the audience was warmed up by Ben Hendriks’ Dixieland Seven and Hans Roty’s New Orleans Seven, featuring leader Hans Roty and trombonist Frits Hotz; a traditional jazz band which was awarded a few weeks earlier at the Concours of the Nederlandse Jazz Federatie in Scheveningen.
 
The International Youth Band at Blokker (source: Rhythme 107 Aug. 1958)

Frank Visser who wrote a review of the concert, wondered if The Tower of Babel was a real band or a collection of top-soloists …..   Frank Visser was not very impressed by its leader Marshall Brown, whose artistic leadership was not very clear …  He should have led a swing dance band instead of a jazz big band, was Frank’s scathing opinion ….  De uitstekende scores gingen ver boven zijn macht en hij moest het zoeken in swing-varieté in plaats van een jazz Big Band.

 "The Tower of Babel"-orkest in veilinghal van Blokker ( Leeuwarder Courant 28 juli 1958)

Although the sound quality was very bad – the saxes were lost in the noise of the brass – De saxen verdronken in het kopertumult, the solos were great. In Frank’s opinion Bengt Rosenberg and Hans Salomon were great in Lover Man; trombonist Albert Mangelsdorff, Dusko Gojkovic (á la Miles Davis), Ronnie Ross, Christian Kellen (in Imagination) and …. our Ruud Jacobs impressed. Andy Marsala, the young promising US alto saxophone player, 16 years young, impressed: knap, swingy, goede toon ….. Its final tune was Swinging The Blues and the audience gave the band a standing ovation.

 
 
Toren van Babel: jazz en jazz-fans in Blokker ( De Tijd 28 juli 1958) 
 
 De Tijd reads in an article entitled Toren van Babel: jazz an jazz-fans in Blokker  that the band members, although the languages were different, sounded well together .... The leader of the band, the newspaper reads, stirred up the members of the band, as if he was affraid that no one in the enthusiastic but rather noisy audience, would hear its music .....  hetgeen gezien het volume dat werd opgebracht toch werkelijk niet het geval was ...... (  although its sound volume was so extreme that no-one could have missed it!). One of the tunes played, De Tijd says, was Pennies From Heaven.   
 
A Blokker food voucher


 After the concert the band left for a six days gig at the World Fair in Brussels, the so-called  Expo .... (to be continued)

All Newport '58 International Youth Band contributions, as remembered by Dutch bass player Ruud Jacobs at my link site.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Follow the Keep (it) Swinging blog at Facebook or ask its free newsletter.

The Tower of Babel's Band, an International Youth Band, had been scheduled at the 1958 Newport Festival, directed by Marshall Brown. It featured young talented European jazz musicians. After the performances at Newport the band returned to Europe and played at some one-nighters, like at the Dutch Blokker auctionhall, a home game for Dutch bass player Ruud Jacobs.

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Wednesday, May 29, 2013

Scheldejazz13: Blue Flamingo - 78-toeren platendraaier

Blue Flamingo draait 78-toerenplaatjes op Scheldejazz 2013......... 
... Dus op zo'n grote plaat zit maar drie minuten muziek? ....
Hans Koert

Een tijdje gelezen las ik op één van de sociale netwerken de vraag ……. Welke jazz uit vroeger tijd kan jij nog net verdragen?  .. Nog net verdragen?  U leest het goed .. alsof er ergens op de tocht terug je een punt bereikt waar de muziek ondraaglijk wordt ….. de pijngrens overschreidt ….. Die persoon heeft, vermoed ik, ook nog andere problemen ……  Een onmogelijke en zelfs onzinnige vraag dus ….
  • Muziek uit de eerste helft van de Twintigste Eeuw in het algemeen en jazz- en jazzgerelateerde dansmuziek in het bijzonder, heeft mensen mateloos geboeid, vermaakt en plezier gebracht en is, met de wetenschap van toen, bewaard gebleven op o.a. grammofoonplaten …..  breekbare 78-toeren schellakplaten …..  De jazzmuziek, zoals die nu gespeeld wordt, heeft zijn wortels in deze oude traditie.  
Van die oude muziek, daar kun je nog steeds ontzettend van genieten, wat maar weer eens bleek op de Scheldejazzfestival editie 2013 waarop 78-toeren DJ  Blue Flamingo, of moet ik zeggen plaatjesdraaier, zijn breekbare verzameling liet klinken.

Scheldejazz13: Willie Jones III brengt eigen kwartet - Scheldejazz13: Rony Cuber - Amerikaanse baritongigant in Porgy en Bess - Scheldejazz13: Blue Flamingo - 78-toeren platendraaier.

Een oude Okeh uit september 1927 met het orkest van Frankie Trumbauer met o.a. de kornetlegende Bix Beiderbecke, trombonist Bill Rank, violist Joe Venuti, gitarist Eddie Lang en bas-saxofonist Adrian Rollini ; een klassieker uit de jaren twintig, zomaar op Scheldejazz 2013! (foto: Hans Koert)

Leuk … ’n Uitvinding van’n Belg … Bakeliet … liet één van de luisteraar zich ontvallen ……….. Een veel en vaak gehoord misverstand, dat Ziya, de man achter DJ Blue Flamingo, snel rechtzette …. Bakelietenplaten bestaan niet – Die grammofoonplaten werden gemaakt van schellak, een afscheiding van een luizensoort …..  een stof, die, en ik wil uw eetlust niet bederven,  ook kleur geeft aan onze  tompouce …..

Blue Flamingo in actie (foto: Hans Koert)

Sinds de eerste “jazzplaat’ in 1917 werd uitgebracht, algemeen wordt aangenomen dat dit de Darktown Strutters’ Ball was, een Columbiaplaat opgenomen door de Original Dixieland Jazz Band van bandleider kornettist Nick LaRocca eind januari 1917, zijn er 100.000-den jazzplaten verschenen, eerst op geluidsdragers, die meestal een omwentelingssnelheid van 78-toeren ( of 80-toeren) per minuut hadden, later op lp (33 –toeren/min.) en cd’s (500-toeren/min). Tegenwoordig downloaden we muziek en verspreiden het digitaal als bestand ……  eigenlijk weer bijna terug naar haar essentie, .. dat van "trillende lucht".

Blue Flamingo (foto: Hans Koert)

Nu, in het tweede decennium van de 21ste eeuw is de cd al nagenoeg uit de winkel verdwenen – Free Record Shop heeft de deuren moeten sluiten ….. de cd is “uit”, ingehaald door de tijd. Ditzelfde lot onderging eerder de lp ( sinds 1980) en de 78-toerenplaat (sinds 1955).  De jazzliefhebber is, zo heb ik me laten verzekeren, nog de enige mensensoort, die cd’s koopt en ook weer lp’s ….. Die zijn bij de echte verzamelaars nog in trek, maar het aantal 78-toeren verzamelaars is, net als hun platen, vergrijsd en sterft langzaam uit …………………. De 78-toerenplaat heeft afgedaan  - de muziek opgenomen op de 78-toerenplaat wordt nog maar zelden gehoord, klinkt gedateerd, ruist, kraakt en knetters, is mono, vlak, wordt door veel vooroordelen verdoemd tot een curiositeit.  ……………  De echte kenner glimlacht als hij dit lijstje met vooroordelen ziet …. Ooit een mooi klinkende Brunswick uit de jaren twintig op een goede 78–toeren platenspeler gehoord?  Ziya draaide een puntgave eerste persing van een Okehplaat van Frankie Trumbauer, waarbij Eddie Lang en Joe Venuti haast live de ruimte van Porgy en Bess vulden ......  Als dat eens zou kunnen? Dit fameuze duo op het podium? Dan zou het Scheldejazz zijn naam in één klap tot ver buiten de grenzen gevestigd zien ..... een spatje hier of daar nemen we dan op de koop toe ….. 

Blue Flamingo (foto: Hans Koert)

Ziya Ertekin,  zoals zijn echte naam luidt, merkt, als 78-toeren DJ, dat  de afgelopen jaren de belangstelling voor zijn muziek weer toeneemt,  als opsiering van jazzfestivals, waar dj’s niet meer weg te denken zijn om de jeugd te boeien.  Op het Scheldejazzfestival van Terneuzen telde ik dan ook verschillende namen van dj’s  - plaatjesdraaiers, die wellicht nog nooit een 78-toerenplaat vastgehouden hebben, laat staan gedraaid. Ik lees namen als  DJ the Hype en DJ Sookie, DJ Dr. Buzz & Hayo of zelfs landelijk bekende dj’s als DJ Sandstorm van radio 3FM. ……  Ze zeggen me weinig.
  • Blue Flamingo, met zIjn camelkleurige jas en hoed, valt in dit illustere gezelschap op. Afgelopen zaterdag draaide hij zijn breekbare muziek in Porgy en Bess als intermezzo tussen de verschillende optredens. Geen mensen die gillend wegliepen, zoals je wellicht uit het intro zou concluderen, maar vooral verraste gezichten en interesse …..  Dus er staat maar drie minuten muziek op zo’n grote plaat? hoor ik iemand vragen, die nagedacht heeft over dat wat gebeurt ….. Weer een ervaring rijker!


Ziya's eerste verzamel cd: 78 r.p.m.

Ziya reisde de halve wereld rond op zoek naar zijn platen. Na zijn eerste verzamelcd 78 r.p.m., die in 2008 uitkwam met een zoektocht naar, wat hij omschreef als,  1930s Oriental Flavoured Jazz-Exotica,  Mambo’s, Rhumba's  en "The Spanish Tinge", het door Jelly Roll Morton in de Library of Congress opnamen omschreven typisch gevoel dat hoort bij de muziek van de Caraïben, ging hij op strooptocht naar Afrika, waar hij een schatkamer van Congolese muziek opdook (1950s Congolese Rumba) en combineerde met  zgn. Hot Jazz Jungle Exotica en 1930-1950s Jubilee, Gospel & Hard Gospel.  Zo verzamelde hij in Kenya platen van het label CSM (Capitol Music Store).

Blue Flamingo: Congo Jazz

Wat mijn volgende project wordt, hou ik nog even onder de pet … vertelde Ziya me, maar duidelijk is al dat de “wortels” weer in Afrika zullen liggen .. Daar kom je bij dit soort muziek toch altijd weer terecht. Mijn laatste cd is nu ook uit in Duitsland  en er is veel belangstelling voor.  Ik breng geen verzamelcd’s uit met louter verzamelaarobjecten … voor mij is de muziek belangrijk …… muziek met een verhaal. 

  • Veel 78-toerenplaten, die Ziya te pakken krijgt, komen uit archieven in binnen- en buitenland, die, getroffen door bezuigingen en ingekrompen budgetten, hun "oude meuk" afstoten ... Dat scheelt al gauw één of twee medewerkers! rekende Ziya me voor. Een schande, als je't mij vraagt - een verkwanseling van 's Werelderfgoed!

Door de loudspeaker schallen oude opnamen van het King Oliver orkest, The Mississippi Jook Band,  Louis Armstrong’s Hot Five (speciaal voor Hans Zuiderbaan, voorzitter van Porgy en Bess), maar ook het orkest van Benny Goodman met een ode aan Charlie Christian en een versie van het afgesabbelde Tico Tico door Charlie Parker's Jazzers uit 1951  Het publiek geniet en discusieert over wat het hoort, in afwachting van het optreden van  Willie Jones III. Er wordt weer gepraat over deze oude muziek en dat is al heel wat waard. 

Bezoek de website van Blue Flamingo

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swingingblog op Facebook of vraag de gratis nieuwsbrief.

Net in de week dat één van de grote platenzaken, Free Recordshop de deuren moet sluiten en de  Provinciale Zeeuwse Courant verbijsterd concludeert, dat veel Zeeuwse steden nu zonder platenzaak verder moeten, verraste Blue Flamingo, plaatsjesdraaier, tijdens het Scheldejazzfestival het publiek, letterlijk en figuurlijk, op spetterende klanken uit het 78-toerentijdperk. Het publiek in Porgy ern Bess kon deze intermezzo's zeer waarderen - voor het eerst sinds lang werd er weer eens over deze oude muziek gepraat .... en dat was al heel wat waard .....




 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Monday, May 27, 2013

Scheldejazz13: Baritongigant Ronnie Cuber sluit festival

 Die hoser speelt te hek ….
Ronnie Cuber vult Porgy en Bess met zijn geluid ......
Hans Koert

Daar stond 'ie dan – onmiskenbaar de man van de foto’s, zoals ik die ken van een aantal cd-hoesjes – Ronnie Cuber … Net als bij zijn instrument, de baritonsaxofoon, is alles groot aan hem ….. Hij is iemand die je niet zomaar over het hoofd ziet, die je links laat liggen – qua postuur en qua ego, zeggen de kenners. Ronnie Cuber sloot het Scheldejazzfestival Terneuzen, editie 2013 in stijl af ……… 

Scheldejazz13: Willie Jones III brengt eigen kwartet - Scheldejazz13: Rony Cuber - Amerikaanse baritongigant in Porgy en Bess - Scheldejazz13: Blue Flamingo - 78-toeren DJ verrast festivalpubliek. 

Ronnie Cuber, die twee concerten in Europa gaf, had gisteren nog voor een duizendkoppig publiek opgetreden op Le Grand' Place de Bruxelles, zeg maar de Grote Markt van Brussel in het kader van de Jazz Marathon van Brussel, een gratis driedaags jazzfestival dat qua omvang onvergelijkbaar is met het veel kleinere Scheldejazz  ……. en die hadden op hun Scheldejazz toch maar mooi EN Willie Jones III EN Ronnie Cuber …… Waar een klein festival groot in kan zijn.  Ronnie werd beide dagen begeleid door Rob van Bavel aan de piano, Marius Beets op bas en Eric Ineke op slagwerk.

Ronnie Cuber Band met v.l.n.r.: Ronnie Cuber - Marius Beets en Eric Ineke (foto: Eddy Westveer)

Ronnie Cuber trapte de eerste set in Porgy en Bess af met  de Clare Fischer's compositie Coco B. gevolgd door het Horace Silver nummer The Tokyo Blues. Do you have Chinese drums … use both your cymbals ….. adviseert Ronnie slagwerker Eric, de orientaalse sfeer te vangen. De toon is gezet .. Stevige up-tempo hardbop stukken, gebracht vol energie en bovenal ,……... snoeihard. Na A Night in Tunesia werd Battery Blues gespeeld waarbij slagwerker Eric Ineke tijdens een solo alle eer bewees aan drummer Philly Joe JonesI even played with him, verzuchtte Ronnie om daarna in een scat de syncoperende kenmerken, de ritmen en accenten van Philly Joe Jones vocaal te illustreren … De eerst set eindigde met A Shade of Jade, een eerbetoon aan Joe Henderson, met wie hij in mei 1990 in Parijs in de All-Stars band van de Amerikaanse, in Kopenhagen residerende, tenorsaxofonist Ernie Wilkins speelde.   


 Ronnie Cuber ( foto: Eddy Westveer)

Ronnie Cuber werd geboren op Eerste Kerstdag 1941  in New York City en begon zijn carrière in 1959 in het jeugdorkest van Marshall BrownMarshall Brown was leider van de Farmingdale Highschool Band en had in 1957 met zijn orkest opgetreden op Newport. 

Rob van Bavel
(foto: Eddy Westveer)
George Wein, de baas van Newport, was onder de indruk geraakt van dit jeugdorkest en vroeg Marshall Brown het jaar erop opnieuw een band samen te stellen voor het festival met louter jonge Europese artiesten – Onze Ruud Jacobs mocht, als eerste Nederlander, de bas spelen op dit prestigieuze festival.  In 1959 werd opnieuw een jeugdorkest samengesteld en hierin debuteerde Ronnie Cuber – het zou de eerste keer worden dat zijn kenmerkende baritongeluid aan de groef zou worden toevertrouwd.  Hij ging spelen in de grote orkesten van Lionel Hampton, Maynard Ferguson en in de band van een nog jonge George Benson met o.a. Lonnie Smith - toen nog zonder de lege titel Dr. die nergens op sloeg (!) en zijn kenmerkende tulbandRonnie ontwikkelde zich tot een energiek en veel gevraagd baritonsaxspeler.  Er zijn maar weinig saxofonisten, die, net als Ronnie Cuber professioneel bijna alleen de baritonsax bespelen ….   Grote namen als Serge Chaloff (bij Woody Herman), Harry Carney (Duke Ellington) en Nick Brignola (Woody Herman - Buddy Rich)) waren meestal verbonden aan een big band en deden de “bariton” er vaak bij.  Ook Ronnie komt uit die big band traditie …..  hij speelde bij het orkest van Woody Herman, McCoy Tyner en de Mignus Big Band    …. Van de grote baritonnamen heeft Ronnie Cuber het best  naar Pepper Adams geluisterd, die in het Thad Jones – Mel Lewis orkest de bari vasthield. Ronnie heeft in zijn muzikale leven al heel wat "zijsprongetjes" gemaakt, zoals met Frank Zappa, waarbij hij te horen is op de plaat Zappa in New York.  

Eric Ineke (archieffoto) (foto: Hans Koert)
 
Ronnie Cuber speelde  in 1979 mee op een plaat met het Rein de Graaff  Quintet ( met o.a. Tom Harrell, Sam Jones en Louis Hayes), opgenomen in New York en hierin omschrijft Rein Ronnie’s kwaliteiten op de baritonsax als …. A tremendous talent and adequate guttural qualities in handling the big horn, enough to place him in the league of baritones beyond the stage of deserving wider recognition.  En besluit deze lovende woorden met Groninger nuchterheid …..  Which probably is sufficient to say all about Ronnie. 
Ronnie zou na deze ontmoeting met Rein nog heel wat keren met hem optreden. Bijgestaan door Eric Ineke en Koos Serierse in Rein’s Stoomcursussen Bebop zoals Bone and Bari ( met trombonist Curtis Fuller) (1991-1992) en Baritone Explosions ( met collega Nick Brignola) ( 1993-1994) (Deze band trad ook op in Porgy en Bess) en de Jubilee Jazz Party met o.a. Bennie Bailey, Herb Geller, Ferdinand Povel en Dave Pike ….. In 1998 trad Ronnie op met het Metropole-orkest, wat vastgelegd werd op de plaat Love For Sale  en een paar jaar geleden nog met The Beets Brothers, waar Marius Beets en Eric Ineke ook deel van uitmaakten.
 Marius Beets (foto: Eddy Westveer)

Eric Ineke, die al vaak Ronnie mocht begeleiden, noemt hem, samen met Nick Brignola, .. the top baritone players, especially after Pepper Adams diedWie goed luistert, vertelt Eric in zijn boek The Ultimate Sidemanhoort hoe Ronnie ..... phrases deep into the time, a little laid back, like Mobley with a great blues feeling. …
De begeleidingsband, die Ronnie Cuber meebrengt naar Terneuzen is een complete Nederlandse aangelegenheid ……… niet zo vreemd – Net als vroeger gebruikelijk, putten Amerikaanse musici, die naar het buitenland gaan voor een paar optredens, uit lokale musici, die ervaren zijn in het begeleiden. Rob van Bavel, Eric Ineke en Marius Beets is zo’n hecht ervaren begeleidingsgroep, dat al met vele Amerikaanse musici heeft opgetreden. Wie een indruk wil krijgen, leze het eerder aangehaalde boek The ultimate sideman, waarin Eric Ineke “een boekje open doet” over de vele artiesten, waarmee hij sinds 1968 optrad.

 Ronnie Cuber (foto: Eddy Westveer)

De tweede set duurde beduidend korter …………. Of dat nu kwam omdat Ronnie's tweede set voor een bijna lege zaal startte ( Een deel van het publiek had de (te) lange pauze benut om nog snel op de markt te gaan kijken en te luisteren naar Nueva Manteca) of dat hij toch wel erg vermoeid was na twee drukke dagen ….. het blijft gissen ..... na een goed half uur zat het er op. De standard Now Is The Time, bekend van Charlie Parker, opende de set, gevolgd door een lange improvisatie rond de titel Coming Home Baby?  ... waarin hij het publiek vermaakte met diepe knorrende effecten op zijn bari …. zo kenmerkend voor het instrument ….. De nummers Invitation en Arroz Con Pollo sloten het concert af …. Een toegift zat er niet meer in ….. Achterin de zaal zakte hij moe, uitgeput, maar voldaan op een kruk …… Het was genoeg geweest.

 De Ronnie Cuberband in Porgy en Bess (met v.l.n.r. Rob van Bavel, Marius Beets, Eric Ineke en Ronnie Cuber) (foto: Eddy Westveer)

Een jonge Zeeuw, blijkbaar onder valse voorwendsels hiermee naar toe gelokt, hoor ik verrukt uitroepen ..... Die hoser speelt te hek ..... De organisatie kan tevreden zijn ..... wat een gigant - te hek!

Dank aan Eddy Westveer voor de foto's.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog op Facebook en/of vraag de gratis nieuwsbrief.


Ronnie Cuber, één van de laatste baritongiganten, adept van Pepper Adams, één brok muziek ..... vulde moeiteloos de laatste middag van het Scheldejazzfestival in Porgy en Bess met zijn barokke geluid. Die hoser speelt te hek ... Een mooier compliment kon hij en de organisatie van het festival niet krijgen ..... Een waardige afsluiting van een geslaagd festivalweekend.

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Sunday, May 26, 2013

Scheldejazz13: Willie Jones III brengt eigen kwartet

Willie Jones III laat de muziek van Max Roach en Clifford Brown herleven.
Scheldejazz 13 brengt veel muziek en grote namen ....
Hans Koert


The Blue Rhythm Four
(foto: Hans Koert)
  • Scheldejazz …. Sinds begin jaren zeventig is de binnenstad van Terneuzen het weekend na Pinksteren gereserveerd voor muziek …..  veel muziek ......

Ooit gestart door initiator Frank Koulen, alias De Neger, als aankleding van de braderie, is het na meer dan veertig jaar uitgegroeid tot een festival met een buiten- en binnenprogramma, voor elk wat wils, van de door Frank Koulen opgestarte streetparades tot DJ’s, jonge musici die hun talenten mogen laten horen en publiektrekkers als Bongomatik en Nueva Manteca; binnen in Porgy en Bess wereldacts, zoals het Max Roach-Clifford Brown Quartet van Willie Jones III en de band van baritongigant Ronnie Cuber.


DJ Blue Flamingo
(foto: Hans Koert)
Zaterdagavond 19.00 uur: Terwijl het kwartet van Willie Jones III zich voorbereid loopt Porgy en Bess vol, verwelkomd door DJ Blue Flamingo, die louter 78-toerenplaten op z'n draaitafel legt .....Veel, meest vaste bezoekers van het festival, "nieuwe", maar ook “oude”, die de herinnering aan de eerste festivaljaren, die ontaardden in ware volksfeesten, koesteren; het Scheldefestival anno 2013 is volwassen geworden, een festival voor genieters en kenners, met een programering waar menig landelijk festival jaloers op is  …..

Scheldejazz13: Willie Jones III brengt eigen kwartet - Scheldejazz13: Rony Cuber - Amerikaanse baritongigant in Porgy en Bess - Scheldejazz13: Blue Flamingo - 78-toeren plaatjesdraaier. 


Willie Jones III ( foto: Hans Koert) 
 
 Willie Jones III is een graag geziene gast in Porgy en BessThanks that you're here at my first concert as a leader …… Willie Jones III, de bescheiden meestal niet zo spraakzame slagwerker, kondigt zijn eigen kwartet aan.  I’ve been here many times with Roy Hargrove …. legt hij ten overvloede uit. De eerste keer dat ik hem hoorde was met Roy, toen die in januari 1999 hier met zijn quintet speelde, met Sherman Irby op altsax, Larry Willis aan de piano, Gerald Cannon op bas en Willie Jones III achter de drums. Daarna is hij nog vele malen teruggeweest in Terneuzen.

Willie Jones III (foto: Hans Koert)

Geboren in LA, juni 1968, kreeg Willie als vroeg de jazz met de paplepel ingegoten, of eigenlijk zou je beter kunnen stellen, in de genen mee …. want zijn vader, Willie Jones II maakte naam als jazzpianist. 
  • Je zal maar Jones heten,  dan wordt het moeilijk om "naam" te maken - om jezelf “zichtbaar” te doen zijn ....., vandaar de III. 
Willie Jones III studeerde slagwerk aan het California Institute of the Arts onder de vleugels van Albert "Tootie" Heath en richtte in begin jaren negentig samen met anderen de band Black Note op, waarme hij in 1992 debuteerde met het album 43rd & Degnan. Zijn eerste plaat onder eigen naam dateert van 2000 en bevat o.a. opnamen uit  april 1996 ( met Eric Reed en Tony Dumas) Volume 1 .. Straight Swinging;  er zullen in deze serie, uitgebracht op zijn eigen label, nog meer volgen ..... waaronder zijn nieuwste ..... met het Max Roach-Clifford Brown songbook

Willie Jones III (foto: Hans Koert)

Sinds de jaren negentig is de “ster” van Willie Jones III alleen maar rijzend …. Hij speelde bij Milt Jackson en Arturo Sandoval  en nam op met Horace Silver …. Vanaf 1998 speelde hij een zevental jaar bij Roy Hargrove en is te horen op Roy’s mooiste cd’s, uit de periode voordat hij met zijn RH Factor een nieuw publiek probeerde te enthousiasmeren – In de RH Factor speelde hij korte tijd naast Jason JT Thomas.….  Hij was de begeleider van jazzlegende Hank Jones, tot die twee jaar geleden overleed en speelt tegenwoordig bij Cedar Walton, he’s my employer. Vorig jaar was hij op het Scheldejazzfestival te horen bij Roberta Gambarini met Kirk Lightsey en Reggie Johnson in de ritmesectie); een half jaar geleden begeleidde hij de Nederlandse saxofonist Floriaan Wempe in Porgy en Bess (oktober 2012)..

Historische foto van Max Roach met Ruud Jacobs (zomer 1958 tijdens het Newport Festival) (Ruud Jacobs archief)

Willie Jones III begon, op aanraden van Billy Higgins, tien jaar geleden al met het oprichten van een eigen platenlabel, een eerste stap tot het formeren van een eigen groep ….. Voor Scheldejazz had hij drie geroutineerde musici meegebracht: Jim Rotondi op trompet en bügel, Chris Thomas op bas en Anthony Wonsey aan de piano.  De muziek …. the Max Roach – Clifford Brown song bookWillie Jones III opende met Daahoud, oorspronkelijk in augustus 1954 opgenomen door het legendarische Max Roach-Clifford Brown Quartet, dat maar zo’n kort leven beschoren was….  met Willie Jones III als "Max Roach" en de Amerikaanse trompettist Jim Rotondi in de “rol” van de talentvolle veelbelovende jonge trompettist Clifford Brown, die, nog maar 25 jaar oud, in juni 1956, op weg naar een concert, met zijn auto van de weg raakte en overleed.

 Jim Rotondi (foto: Hans Koert)

Jim Rotondi is een Amerikaanse trompettist, geboren in Montana, augustus 1962, woonachtig in Oostenrijk, maar al vele tientallen jaren actief in, ondermeer, de New York Jazzscene. Hij is voor het eerst op plaat te horen in 1968 als hij meespeelt met de band van de North State University, voor de gelegenheid omgedoopt tot de One O'clock Lab Band  en debuteert in 1996 met zijn kwartet op zijn eerste eigen plaat met Eric Alexander, Larry Goldings, Dwaine Burno en Billy Drummond.  In 2000 al speelden hij samen met pianist Anthony Wonsey en Willie Jones III samen in zijn eigen quintet, vastgelegd op de plaat Reverence.

 Anthony Wonsey (foto: Hans Koert)

Anthony Wonsey (geboren 1972) debuteerde met zijn eigen trio ( met Christian MccBride en Carl Allen) in 1995 en speelde toen als pianist in de groep van Nicholas Payton, met wie hij in januari 2001 in Porgy en Bess optrad.

Chris Thomas (foto: Hans Koert)
Chris Thomas
(foto: Hans Koert)
Bassist Chris Thomas, die o.a. speelde bij Brian Blade en Joshua Redman, vorige week nog in Middelburg, maakte indruk door een lange intro, solo gespeeld, van het nummer Bolivia, dat Cedar Walton in de jaren zeventig bewerkte……… en dan merk je, onwillekeurig weer, wat Porgy en Bess zo bijzonder maakt …….   Waar vind je een club, een podium, waar het publiek nog zo stil en geconcentreerd kan luisteren? Recente ervaringen in andere clubs bewijst het tegendeel … rumoer aan de bar, gelach en gerinkel van vaatwerk en geklets in de zaal ….. nu “verstoorde” slechts een scheef neergezet glas even de haast profane stilte …Waar maak je dat nog mee?

 Jim Rotondi (foto: Hans Koert)

Trompettist Jim Rotondi, die behalve  (gestopte) trompet ook de bugel bespeelde, imponeerde met de schitterend uitgevoerde ballad My Old Flame, dat Max Roach twee jaar na de dood van Clifford Brown met Booker Little op trompet opnam.  Het kwartet sloot haar optreden af met I Get A Kick Out Of You, dat het Max Roach – Clifford Brown Quartet in de jaren vijftig op zijn repertoire had, en waarin Willie Jones III liet horen wat een getalenteerd slagwerker hij is …….

Het Willie Jones III Quartet met v.l.n.r. Jim Rotondi - Chris Thomas en Willie Jones III (foto: Hans Koert)
 
Vier ervaren muzikanten, die met alle grootten van de jazz hebben opgetreden ……. gewoon op het Scheldejazzfestival.  Een memorabel eerste optreden van de sympathieke Willie Jones III als leider van zijn eigen groep in Porgy en Bess – Hopelijk zien we hem snel weer terug.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook of vraag de gratis nieuwsbrief

Het Scheldejazzfestival kan terugzien op een rijke traditie ... Ooit begonnen op initiatief van Frank Koulen, uitbater van Porgy en Bess, ter opsiering van de jaarlijkse braderie van Terneuzen - de eerste jaren ontaarden tot een waar volksfeest - is het geëvalueerd tot een veelzijdig festival met grote namen .... voor elk wat wils.  Op zaterdagavond introduceerde Willie Jones III zijn nieuwe kwartet met muziek uit het Max Roach - Clifford Brown songbook ........ Smullen .... Oude tijden herleven!



 

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Tuesday, May 21, 2013

International Jazz Festival Middelburg: Smile When The Raindrops Fall .....

  I Got The Blues, When It's Rain ..... BRUUT! en Joshua Redman sluiten geslaagd  jazzfestival af.
Hans Koert

Er moeten al heel wat liedjes over het onderwerp gemaakt zijn, jazznummers, die er aan gewijd zijn …. Here's That Rainy Day - Into Each Life Some Rain Must Fall - Remembering The Rain - Raindrops Keep Falling on my Head - Come Rain or Come Shine - Rainy Day Men - Tears of Rain .... en aan het gevoel dat het genereert,  is zelfs een hele muzieksoort gewijd .. The Blues: I Got The Blues When it Rains ......  Toch werden er geen grappen over gemaakt …… die ene bui, die maandagmiddag boven Nederland hing, ontzag ook het abdijplein en de afsluitende dag van het International Jazzfestival van Middelburg niet. Eén troost ….. het regende overal ….. en dan mis je als openluchtfestival natuurlijk iets essentieels …: Come Rain or Come Shine.

Joshua Redman op een nat abdijplein (foto: Hans Koert)

Er zitten meer voordelen aan zo’n natte start …. De kuipstoeltjes staan alle keurig schoongewassen in het gelid te wachten en je kunt nog zelf bepalen welk stoeltje je leeg gaat kieperen. Eigenlijk had de DJ, die ingehuurd was om vanaf het kleine podium de kleumende mensen, die onder de met terrasverwarmers aangenaam op temperatuur gebrachte catering frequenteerden, te vermaken, een makkie – niemand die wegliep van de muziek, die volgens mij, weinig met jazz te maken had. Op dit kleine podium overigens mochten later die middag het Keno Harriehausen Quartet, Jazz in Progress en de nog jonge Sebastiaan Nabbe met de welverdiende International Jazz Award Zeeland aan de haal  gaan …… de opmaat voor een plek op het grote podium – Zijn niet alle grote artiesten zo begonnen? Chapeau! Van dit soort jong talent moeten we het immers hebben?

 BRUUT! - v.l.n.r.: Folkert Oosterbeek, Thomas Rolff, Maarten Hogenhuis en Felix Schlarmann (foto: Hans Koert)

De band BRUUT! (vijf hoofdletters en een uitroepteken)  mocht aftrappen op het grote podium.
Felix Schlarmann
(foto: Hans Koert)
Folkert Oosterbeek
(foto: Hans Koert)
Toen we hier net kwamen was er niemand – We werden al een beetje zenuwachtig, biechtte saxofonist Maarten Hogenhuis het handjevol bezoekers op, die de zekere warme overkapping hadden verruild voor een onzeker trotsering van de elementen voor het hoofdpodium: ... maar fijn dat jullie toch de regen getrotseerd hebben …. 
Dicht bij elkaar, alsof ze het kleine podium eigenlijk nog niet ontgroeid waren, lieten ze horen waar ze hun snelle populariteit aan te danken hebben – Maarten Hogenhuis op sax, Folkert Oosterbeek op hammond, Thomas Rolff op bas en Felix Schlarmann op slagwerk brachten snelle, opzwepende, groovy nummers, verrassend gearrangeerd, die uitnodigen tot meer dan alleen maar wat knikkebollen of wiebelen met de voet.

Maarten Hogenhuis (foto: Hans Koert)

Thomas Rolff
(foto: Hans Koert)
Moddervette jazz, zo werd hun stijl samengevat in het overigens zeer overzichtelijke en fraai uitgevoerde programmaboekje van het festival ……  Helaas voor de jongens en de aanwezigen, leek Pluvius de aandacht naar zich toe te willen trekken door zich ongegeneerd niets aan te trekken van het doel waarvoor iedereen gekomen was................. een woud aan paraplus ontsproot aan het vochtige abbdijplein ........ overigens wel knus zo naar jazz luisteren, onder de plu, ........... een beetje dat gevoel van je eerste vakantie, alleen een weekje van huis -  samen in een tent, alles nat, alles vies, vetgaaf, maar o zo gezellig ……  Wat zou het mooi zijn deze jongens nog eens onder “normale" omstandigheden te beluisteren.

  Joshua Redman op het hoofdpodium (foto: Hans Koert)

De hoofdact en afsluiter van dit festival hadden de organisatoren zich anders voorgesteld, dat weet ik zeker ……………. Newport 1958 -  Jazz on a Summer’s Day …… De klanken van het Jimmy Giuffre Trio, de saxofoon en gitaar van Sonny Stitt en Sal Salvador en de hoekige ritmen van Thelonious Monk ……Onderuitgezakt met witte (vlinder)zonnebril of cocktail (met rietje) bij de hand - je hand boven je ogen tegen de felle zon .....  De kenners weten wat ik bedoel ……!

Joshua Redman (foto: Hans Koert)

Het zat er niet in …… De festivalorganisatie had met Joshua Redman een hele grote vis gestrikt, die garant staat voor een schitterend concert en bij vis hoort  water, zeggen we altijd ….  Vandaar!

 Gregory Hutchinson ( foto: Hans Koert)

Gregory Hutchinson
(foto: Hans Koert)
Alleen al Joshua Redman’s begeleiders, waarmee hij al zo’n 15 jaar regelmatig optreedt en te horen is op albums als  Beyond (2000),  Passage of  Time (2000) en The Things I Am (een album van slagwerker Rueben Rogers) (2006)  brachten me in vervoering. Slagwerker Gregory Hutchinson, generatiegenoot van Joshua Redman, ook één van de Young Lions uit de jaren negentig,  die doorbrak als begeleider van Betty Carter,  tot ze eind jaren negentig overleed,  en sinds die tijd met alle grootten mocht optreden, zoals  Ray  Brown, Christian McBride,  Joe Henderson, Frank Wess, Johnny Griffin, Jimmy Smith, Arturo Sandoval en natuurlijk Joshua Redman, maar zich ook weer niet te min voelt om bijvoorbeeld op te treden met Joris Roelofs in Porgy en Bess ( oktober 2009)  

 Rueben Rogers ( foto: Hans Koert)

Bassist Rueben Rogers, ook zo’n veel gevraagd en ervaren bassist, zag ik ooit met Nicholas Payton in Porgy en Bess  (januari 2001). Tenslotte, last but not least, de geweldige pianist Aaron Goldberg, die ik eerst voor de pianostemmer aan zag (te veel regen verweekt bepaalde lichaamsdelen, zeggen ze) , beheert een indrukwekkende lijst met albums, waarop hij te horen is ……..

Joshua Redman ( foto: Hans Koert)

Joshua Redman, zijn goudkleurige sopraansax werd door zijn floormanager als een kostbaar reliek neergezet op het podium, opent met een lange intro op tenor,  voordat de band inzet.
Aaron Goldberg
(foto: Hans Koert)
Wat een kwaliteit, wat een sound, samengebald op dit podium op het natte abdijplein ……. Paraplus, capuchons en poncho's beheersen het plein, maar het publiek geniet …… Dank die hards, dat jullie gebleven zijn …… klinkt het uit de mond van de aankondiger. Want, ondanks de wat ongunstige meteorologische omstandigheden stond hier voor dat podium toch wel even de echte jazzfan, the die hard onder de muziekliefhebbers, de ware kenner ….. die ontzettend blij is met zo’n fantastisch festival –  We boffen toch maar in Zeeland met al die mooie initiatieven Jazzfestival Middelburg, Scheldejazz (Terneuzen) en Jazz by the Sea (Domburg).
    
Terugblik op de zondag: Top Jazz verwarmt kil abdijplein

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog op Facebook en/of vraag de gratis nieuwsbrief.

Het had één van de hoogtepunten van het festival moeten worden - Joshua Redman, maar dat ene buitje boven Nederland hing precies boven het abdijplein. De die hards, gewapend met plu en poncho, waren toch op hun idool afgekomen en zagen, opgewarmd door een "moddervet" optreden van BRUUT!, hoe The Young Lion of the nineties, Joshua Redman, samen met een ijzersterke bezetting (Gregory Hutchinson - Rueben Reeves en Aaron Goldberg) de regen deed vergeten ........... Een mooie afsluiting van een zeer geslaagd festival!

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions