Monday, July 30, 2012

Stanley Kilarr: Always "Yours-For-Keeps"

Reminisce about Stanley Kilarr  ... and you are one of those I've met, among the ones I'll never forget .... ( Leaflet Rar(e)-Art's records) 
Patrick Van Griethuysen




Dutch record collector and music fan Patrick Van Griethuysen posted his recollections in the Dutch language about Stanley Floyd Kilarr, who was a producer for Rare-Art's Records, composer, promotor of country & western music, educator, veteran, journalist and a record collector. Today a summary of these two contributions with photos he made during his visit to Stanley Kilarr in Klamath Falls (Or) USA.
Cover of one of the records released by Rare-Art's Records (Patrick Van Griethuysen collection)

I became introduced to country & western music as a teenager thanks to a program on Dutch radio hosted by Gerard De Vries. He invited listeners to send him their requests and even invited them to come to the studio to become part of the broadcast. So I took my old Deus-chevaux, although very cold in winter, to drive to Hilversum, where the radio studios were located ...... In 1967 I found a holiday job in a bookshop in London, Foyles Bookstores and a room near Portobello Road.
Stanley's house in Klamath Falls (Or) USA ( photo courtesy: Patrick Van Griethuysen)

I first came into contact with Stan in 1967 while I was working in that bookstore in London, a 18 years old boy that wanted to learn the English language. In the evenings I used to join live concerts by English and American singers and bands, most of them were over the hill, in so-called Country & Western clubs and pubs. In one of those clubs. I picked up an American magazine about old time Western music. This music fascinated me, as I never had heard that kind of Hillbilly music dating back to the 1920's and 1930's.
 Stanley (left) and Patrick inside Stanley's house in Klamath Falls (Or) (1983) ( photo courtesy: Patrick Van Griethuysen)
  
In one of those magazines I found an advertisement of a man in Klamath Falls (Or) USA, who offered four albums, he had produced himself for his own record label "Rare Art's" records. My English was not that good in those day's but I wrote him a letter, in which I told him, that I was interested to get those  four LP albums. A few weeks later a letter arrived written in a scribbled handwriting, but we were able to decipher it ..... 

Reverse of a cover of one of the records released by Rare-Art's Records (Patrick Van Griethuysen collection)

Some some months later a package arrived with the four albums and a lot of original photos and information about the songs and the performers on those records. In the years to follow I promoted Stan's albums in a few Dutch magazines and was able to assist him in selling at least 20 sets of his albums. We had a lively correspondence for years about music, old time artists and singers. Unfortunately due to removals and a divorce all his letters got lost.

 Stanley Kilarr with a great Edison phonograph and a gramophone from his collection ( Patrick Van Griethuysen archive)

In 1982 I became interested in my pedigree and I discovered that some of my ancestors did immigrated to ...... Klamath Falls (Or) of all places! What a coincidence! We planned to visit our relatives in the States and in the summer of 1983 we traveled to Klamath Falls (Or). We had some nice days with our newly discovered family, but also a meeting with Uncle Sax, as his relatives nick named Stanley. He lived in a old wooden house, packed with boxes and piles of records ......... 
 Leaflet for Stanley Kilarr's Rar(e)-Art's Records ( Patrick van Griethuysen archive)

I took some photos and we talked about his music and about his collection. Although his house was packed from the floor up to the attic, he could faultness find the records I wanted to see or hear ......  He had asked a local newspaper for an interview with Stan and myself and, back home again, he sent me the article with photograph, which had been published in the local newspaper.

A great-nice of Stanley sent me, thanks to the publication in this Keep (it) Swinging blog  a fragment of a home-video she made years ago. It shows Stanley presenting his albums.

Although the technical quality of this film could be better, this home-video gives a great portrait of this remarkable man. 

Stanley and Patrick ( photo courtesy: Patrick Van Griethuysen)

A few months ago I took Stan's records out of my collection and played them. Great music. He was not only a nice person and a record collector, but also a composer, as most of the tracks on the albums were composed by him! I still cherish these records and the photos we made as a reminder of this great man, Stanley Kilarr

Stanley Floyd Kilarr passed away January 1995, 79 years old.
  
Patrick Van Griethuysen
keepswinging@live.nl
Ask for its newsletter
Facebook Keep (it) Swinging (You need to be registered to Facebook)

Dutch record collector and music fan Patrick Van Griethuysen posted his recollections in the Dutch language about Stanley Floyd Kilarr, who was a record producer for Rare-Arts Records, composer, promotor of country & western music, educator,  veteran, journalist and a record collector. Today a summary in English from these two contributions with photos he made during his 1982 visit to Stanley Kilarr in Klamath Falls (Or) - USA.
Retrospect Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions


Reverse of one of the records released by Rare-Art's Records (Patrick Van Griethuysen collection)

Thursday, July 26, 2012

Stanley Kilarr: Een onvergetelijk verzamelaar

 Sommige ontmoetingen blijven je bij.....  en jij bent één van die mensen die ik nooit zal vergeten .... ( bron: Stanley Kilarr - Rar(e)-Art's Records)
Patrick van Griethuysen.


 
Als jong volwassene raakte Patrick van Griethuysen in de ban van de muziek en tijdens een vakantiebaantje in London bij Foyles Bookstore raakte hij gefascineerd door de Western Swing.  Weer thuis in Den Haag kocht hij, per post, zijn eerste lp's van het Rar-Art's Records label ..... ( later zou er een -e- bij komen: Rare-Art's Records), hetgeen leidde tot een lang-jarige correspondentie met oprichter Stanley Floyd Kilarr. In het eerste deel Real Western Swing: Mijn eerste kennismaking vertelt Patrick over deze episode.  In het tweede deel van dit tweeluik meer over zijn ontmoeting met Stanley Kilarr ( Hans Koert ).

 Stanley Floyd Kilarr ( 1915-1995) ( foto: Patrick van Griethuysen archief)

Nadat mijn grootvader overleden was kwam er uit zijn boedel een heel oud fotoalbum van zijn familie tevoorschijn met tientallen foto's van zijn voorouders waaronder enige kiekjes van een broer van grootvaders vader die naar Amerika was geëmigreerd ......! Genealogie is het woord dat wordt gebruikt door mensen die hun voorouders gaan onderzoeken - stamboomkundigen - genealogen dus.

Het huis van Stanley Kilarr in Klamath-Falls.  In de deur: Stanley Kilarr ( foto: Patrick van Griethuysen archief)

Bij nader onderzoek bleek volgens een telefoonboek in Oregon een wasserette en stomerij te zijn in ...... jawel Klamath-Falls met de eigenaar, Van Griethuysen, die na verder onderzoek een achterneef van mijn vader bleek te zijn. Bestaat toeval? Na enige tijd te hebben gecorrespondeerd besloten mijn ouders en ik om de Amerikaanse familie eens te gaan bezoeken en natuurlijk ook Stanley Kilarr de eigenaar van "Rare Arts" records met een bezoek te vereren.

Het vervallen huis van Stanley Kilarr, volgestouwd met stapels lp's, 78-toeren en gramofoons ( ( foto: Patrick van Griethuysen archief)

 Een stuk verwilderde grond met daarop een tamelijk vervallen scheefstaand wit geschilderd houten huis, oude lappen aan de binnenkant van de ramen die als gordijnen dienst deden. Wij keken elkaar eens aan - bij wat voor zonderling zijn we nu aangeland? Stanley (of Uncle Sax zoals zijn familie hem noemde) bleek een reuze aardig bolrond mannetje te zijn van een jaar of zestig die heel enthousiast op ons bezoek reageerde. Wij werden alle drie spontaan gekust en moesten direct in de keuken plaatsnemen waar een houtgestookt fornuis voor enige warmte zorgde en waar een ketel met oude koffie op stond te borrelen.

Een achternicht van Uncle Sax stuurde me, naar aanleiding van deze bijdrage op de Keep (it) Swinging blog, een home-video op, die een mooi beeld geeft van de wereld van Stanley Kilarr.


Ondanks de technische onvolkomendheden van het filmpje toch een prachtig document.


 Patrick ( rechts) samen met Stanley Kilarr in zijn "museum" ( foto: Patrick van Griethuysen archief)

Wij begrepen nu waarom het huis er aan de buitenkant er zo scheefgezakt uitzag, overal, waar dan ook, stonden stapels en stapels LP's, 78 toeren platen en ronde doosjes met Blue Amberol muziekwasrollen opgestapeld. En een paadje om door het huis te lopen tussen de hoog opgestapelde platen door.
Onder de platen herkende je hier en daar nog een meubelstuk. Maar een ongeorganiseerd zooitje was het niet. Stanley wist precies waar alles stond. Mijn verzoek om een bepaalde LP van Marvin Rainwater te mogen zien - zeker niet de bekendste - toverde hij zomaar uit een stapel tevoorschijn. Hieronder, ter afwisseling, een heerlijk gedateerd fragment van een optreden op de Britse televisie van deze vergeten Amerikaanse zanger: Marvin Rainwater

 Marvin Rainwater had eind jaren vijftig een aantal hitjes en trad meestal op gekleed als cowboy.

 Stanley Floyd Kilar"r tussen zijn verzameling ( foto: Patrick van Griethuysen archief)

 Stanley blijkt destijds in Amerika een bekende radio persoonlijkheid te zijn geweest; was veteraan tijdens de Tweede Werreldoorlog; gaf gastcolleges over Western Music aan universiteiten; was croupier bij een casino in Reno Nevada en was heel eventjes te zien in de film The Misfits met James Dean en Marilyn Monroe.
Geniet van de trailer van deze film The Misfits uit 1961 waarin zowel Clark Gable als Marilyn Monroe voor het laatst op het witte doek te zien waren .....,


Zelf had Stanley een 8mm filmcameraatje achter de hand waarmee hij 47 minuten achter de schermen opnamen van The Misfist filmde.
In het filmpje waren beelden te zien van Clark Gable, gemaakt een paar dagen voordat hij zou overlijden aan een hartaanval en een ontspannen Marilyn Monroe, die haar kapsel laat bijwerken en die een kop koffie vastpakt. Ook zij zou een paar jaar later op 36-jarige leeftijd overlijden. Overigens zijn die filmpjes na Stanley's overlijden in 2008 door zijn nicht bij een veilinghuis verkocht voor de lieve duit van 60.000 US dollars!

 Promotiefoto ( foto: Patrick van Griethuysen archief)

Een onwaar verhaal over Stanley deed de ronde na zijn dood; er werd namelijk verteld dat zijn huis met alle platen erin door zijn erven aan een sloper werd verkocht die het hele zwikje met de bulldozer met de grond gelijk maakte.

Het graf van Stanley Floyd Kilarr op de Mt. Calvary Catholic Cemetry in Klamath Falls (Or) ( foto: Findagrave.com)

Gelukkig is dat verhaal onjuist want zijn nicht en haar man Frank Hasy lieten speciaal aan hun huis in de plaats Sparks (Nevada) een grote extra ruimte bouwen voor Stanley's collectie. Na het overlijden van Frank Hasy hadden zijn erven geen belangstelling en is de complete verzameling verkocht. Stanley Kilarr overleed te midden van zijn verzameling thuis in Klamath Falls (Or) USA op 5 januari 1995 bijna tachtig jaar oud. Waar de collectie op dit moment is, is onbekend, maar ik zou wel willen weten of de collectie nog ergens bestaat en waar deze zich bevindt.

Patrick van Griethuysen
keepswinging@live.nl
Word lid van de Facebook group Keep (it) Swinging ( inloggen) en blijf op de hoogte van nieuwe Keep (it) Swinging bijdragen.

Als jong volwassene raakte Patrick van Griethuysen in de ban van de muziek en tijdens een vakantiebaantje in London bij Foyles Bookstore ontdekte hij de Western Swing. Terug in Den Haag kocht hij, per post, zijn eerste lp's van het Rar-Art's Records label ..... ( later zou er een -e- bij komen: Rare-Art's Records), hetgeen leidde tot een lang-jarige correspondentie met oprichter Stanley Kilarr. Begin jaren zeventig bezoekt Patrick zijn pen palSommige ontmoetingen blijven je bij.....  en jij bent één van die mensen die ik nooit zal vergeten .... (Stanley Kilarr) 

Retrospect Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Sunday, July 22, 2012

Real Western Music: Mijn eerste kennismaking




De proloog naar een bijzondere ontmoeting. 
Always "Yours-for-Keeps"..... (bron: foldertje Rare-Art's records)
 Patrick van Griethuysen
Een tijdje geleden publiceerde Patrick van Griethuysen zijn herinneringen aan een pakhuis vol oude platen in Johannesburg (Zuid-Afrika) in een bijdrage getiteld: Schatkamer voor verzamelaars. Deze keer een al even fantastisch verhaal over een gedreven verzamelaar: Stanley Floyd Kilarr. Vandaag de proloog. (Hans Koert)

Jaren geleden zat Gerard de Vries "hoog te paard" met zijn Country & Western programma op Veronica. Country en/of Western muziek: vaak eigenlijk eenvoudige deuntjes met een hoog "snik" gehalte, banjo, gitaar etc. Teksten die over verloren liefde gaan, over treinrampen en allerlei andere rampen en gebeurtenissen die meestal bij het kampvuur op de prairie werden bezongen. Bij De Vries kon je een country plaatje aanvragen of zelfs naar Hilversum komen om onder zijn leiding in het programma de platen af te kondigen. 
Portobello road ( RBKC Library archive )

In de winter van Den Haag naar Hilversum met mijn oude deux chevautje (zonder verwarming) was een avontuur dat je er wel voor over had, de voorruit bevroor zelfs aan de binnenkant van je eigen adem! Met het fenomeen C&W muziek was ik reeds bekend toen ik in 1968 per Puch brommer naar London trok om te gaan werken bij Foyles Bookstore op de Charing Cross Road; een kamer betrok ik bij Pakistanen nabij Portobello Road. Bij Foyles werden er soms door bezoekers folders achtergelaten met daarop de aankondigingen van muziekevenementen gehouden in pubs of andere gelegenheden.

  Foyles Bookshop (bron: Foyles: For the Love of Books, Across the Pond - Bethany Dixon)

Een van die folders trok direct mijn aandacht - een Country & Westernpub - die iedere vrijdag- en zaterdagsavond "live" muziek van Amerikaanse artiesten presenteerde. Okay, weliswaar artiesten die op hun retour waren en nog een beetje hun "gigs" in het Engelse pub circuit vertoonden. Enfin de muziek was okay maar tot mijn teleurstelling waren er verder geen interessante "jonge dames" alleen.

 (bron: Tuney Tunes (augustus 1947)

Op zo'n avond gedurende een optreden van Ernest Tubb (1914-1984) werd mijn aandacht getrokken door een stapeltje folders die hij kennelijk mee had gebracht en waarin verschillende Amerikaanse adverteerders hun platen te koop aanboden."Real Western Music, those Original Beverly Hillbillies" schreeuwde een middelgrote tekst mij toe met een adres in Klamath-Falls (Or) USA.
Hoe klonk Ernest Tubb in die tijd?  Luister naar een fragment van het nummer Drivin' Nails in my Coffin (1961)



 Na zes maanden in London zat mijn contract er op en was ik weer terug in Den Haag en dook het meegebrachte foldertje weer op. Het begin van een reeks merkwaardige ontwikkelingen.

Ernest Tubb, met verschillende andere musici, voor zijn Record Shop in Nashville eind jaren vijftig. Ernest Tubb is de derde van links. ( bron:  Country - The Muisc and the Musicians )

Inmiddels was ik nogal trots op mijn zojuist verworven kennis van de Engelse taal en besloot een brief te schrijven naar "Rare- Art's Records" Klamath Falls Oregon waarin ik de vraag stelde of ik die vier geadverteerde LP's van het foldertje kon kopen en laten opsturen.



Stanley Floyd Kilarr ( archief Patrick van Griethuysen)

Na een week of zes overhandigde de postbode mij een postpakket dat sterk aan de vorm van een LP deed denken. Met mooie postzegels uit Amerika en dat was heel bijzonder want zoiets was bij mij thuis nooit eerder voorgekomen. Stanley Floyd Kilarr was de naam van de afzender, een man die heel veel papier gebruikte om te schrijven. Kennelijk pakte hij zijn pen met een dikke stift in zijn rechter vuist en ging dan aan zijn schrijf-gang, acht regels op een A4 velletje meer gingen er heus niet op!

  (bron: Tuney Tunes (augustus 1947)

Hij schreef over de nummers en de artiesten die op de Lp's voorkwamen. Hij had de Lp's in eigen beheer uitgebracht. Het merendeel van de nummers had hij zelf geschreven in de jaren 1930. Een jarenlange correspondentie volgde over van-alles-en-nog-wat als het maar met Western muziek te maken had. Helaas, helaas door verschillende verhuizingen is de correspondentie met Stanley verloren gegaan. De LP's echter niet want die staan gelukkig nog in mijn kast!

Patrick van Griethuysen
keepswinging@live.nl
Facebook group: Keep (it) Swinging (inloggen)



Patrick van Griethuysen, platenverzamelaar en nieuwsgierig naar de muziek van toen, vertelt in Real Western Music: Mijn eerste kennismaking, over de tijd toen zijn fascinatie voor muziek en verzamelen begon - Trouw luisteraar van Gerard de Vries' radioprogramma's op radio Veronica, had hij tijdens een baantje in London in de pubs van Portobelo Road kennisgemaakt met Western Music, dat de opmaat zou worden tot en wel heel bijzonder contact met een al even bijzondere platenbaas Stanley Floyd Kilarr van Rar-Art's Records.
Retrospect Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Thursday, July 19, 2012

Heruitgebracht: Fapy Lafertin & Le Jazz 94-96

 FAPY LAFERTIN: schatbewaarder van Django's muzikale nalatenschap.
Fapy's muziek is uniek en nooit een kopie van hoe Django het speelde (citaat: Micael Dregni)
Hans Koert

Lafertin & Le Jazz 94-96 recordings reissued (English) | Heruitgebracht: Lafertin & Le Jazz 94-96 ( Nederlands) 

In de jaren negentig van de vorige eeuw speelde Fapy Lafertin met de toen pas opgerichte Engelse Hot Club band Le Jazz en nam twee platen met ze op: Swing Guitars (1994) en Hungaria (1996). Onlangs zijn deze twee platen opnieuw geremastered en heruitgebracht in een 2cd album ( met een achttal eerder onuitgebrachte titels) door LeJazzetal, getiteld: Lafertin - Le Jazz 94-96 - the recordings.  (LJCD13)

Fapy Lafertin ( foto: Marilyn Du Mars)

Fapy Lafertin werd geboren in Courtaie (Belgium) in 1950. Hij groeide op in een zigeunerkamp en ontwikkelde zich tot een begenadigd gitarist, die speelde in de stijl van Django Reinhardt. Het verhaal gaat, dat de zigeunerband van Bamboula Ferret op een dag in 1965 optrad in het café van Emiel de Cauter in Sint Martens Latem, De Klokkeput.
Zijn zoon, Koen, even oud als Fapy ( ze schelen slechts één dag in leeftijd), die ook geboeid was door deze Hot Club klanken raakte gefascineerd door die 13-jarige knaap in het publiek, die zo goed gitaar kon spelen. Fapy, een neef van Bamboula Ferret, speelde toen al geweldig goed gitaar en samen met Koen kwam hij terecht in de band van Piotto Limberger en zo'n tien jaar na hun eerste ontmoeting, richtten ze een eigen band op, met o.a. Michel Verstraeten op bas en Jeff C. Wickle op ritmegitaar. De groep kreeg de naam Waso, naar Koen's driejaar oude zoon .... die nu ook gitarist en beeldend kunstenaar is ..........
Waso's eerste opnamen werden uitgebracht op een lp, getiteld Live at Gringo's, april 1976

 Lafertin &  Le Jazz (v.l.n.r.: Steve Elsworth - Dave Kelbie - Tony Bevir - Pete Finch - Lance Andrews ( opnameleider) en Fapy Lafertin (ca. 1996)) ( foto: Marilyn Du Mars)

Waso is uitgegroeid tot een begrip en werd één van de leidinggevende Hot Club bands in West Europa. In 1987 nodigde de Concorde Club in Eastleigh (bij Southampton) de nieuw opgerichte groep Britse groep Quartet Le Jazz uit voor een optreden. De groep bestond uit Steve Elsworth op viool, Dave Kelbie en Pete Finch op gitaar en Tony Bevir op bas - de Nederlandse gitarist Fapy Lafertin werd uitgenodigd om als gastspeler op te treden. De groep was pas opgericht in 1986 door Pete Finch en Steve Elsworth, en later uitgebreid met de twee anderen tot een kwartet. De samenwerking met Fapy pakte goed uit - ze speelden zo'n tien jaar regelmatig samen. Het pas opgerichte platenlabel Lejazzetal nam twee platen met hen op: Fapy Lafertin & Le Jazz: Swing Guitars (opgenomen rond 1995) en Hungaria (augustus 1996). Beide albums zijn nu opnieuw uitgebracht.

Lafertin Le Jazz 94-96 - The Recordings. ( LJCD13)

Lejazzetal nam zo'n 35 nummers op, die nu te vinden zijn op de dubbel-cd. Een achttal zijn nooit eerder uigebracht. De meeste titels passen in het Hot Club repertoire, zoals de beide titelnummers Swing Guitars en Hungaria en nummers als Minor Swing, Que reste I'll de nos amours en Songe d'Automne, nummers die elke Django-fiel kent; het mooie Songe d'Automne nam Django op in mei 1947 en Hungaria is een compositie uit Django's vooroorlogste periode ( 1939).
Le Jazz (1990): v.l.n.r. Steve Elsworth - Tony Bevir - Dave Kelbie en Pete Finch ( foto: Bob Whitfield)

Op het tweede album speelt Bob Wilber meee als gastsolist. klarinettist Bob Wilber was een leerling van Sidney Bechet en speelde twee keer met Django zelf; één keer tijdens een privéparty op oudejaarsavond 1947 toen Django op uitnodiging van Duke Ellington in de States was beland.  Bob is te horen op drie nummers: Songe D'Automne, Swing 42 en Stockholm.
Bob Wilber en Fapy Lafertin (1996) ( foto: Marilyn Du Mars)

Je vindt hierbij een filmfragment gemaakt tijdens de opname in 1996 door Fapy Lafertin van het nummer Hungaria ( 20 augustus 1996)



 Fapy's music is never a copy of Django's musical legacy - he moved beyond Gypsy jazz, also playing Portuguese fado and Gitano flamenco. ( Uitspraak: Michael Dregni in Gypsy Jazz)

 Fapy Lafertin ( in Dongen (The Netherlands) (november 2010) (photo courtesy: Hans Koert)

Deze heruitgave zal voor veel Hot Club liefhebbers een schot in de roos zijn aangezien de oorspronkelijke cd's al lang uitverkocht zijn ...... Deze dubbelcd kan besteld worden op de website van Lejazzetal 

Hopelijk zal het ook veel jonge fans interesseren voor het geluid van Fapy Lafertin.  Ik hoorde Fapy een aantal jaar geleden voor het eerst tijdens een concert in Oosterhout ter gelegenheid van de 100ste geboortedag van Django Reinhardt, samen met Koen de Cauter overigens, en ik was verrast door zijn  authentieke spel ........ Fapy Lafertin - een groot inspirator voor al die gitaristen en liefhebbers, die nog dagelijks genieten van Django's muzikale erfenis.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Facebook group: Keep (it) Swinging ( log in)

Eén van de meest belangrijke gitaristen uit de school van Django Reinhardt, één van de schatbewaarders van zijn nalatenschap, is ongetwijfeld Fapy Lafertin. In de jaren negentig trad hij op met de jonge Britse band Le Jazz. Ze waren op allerlei Europese podia te vinden en maakten twee platen, die nu heruitgebracht zijn: Swing Guitars en Hungaria.

Retrospect Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Thursday, July 12, 2012

Lafertin & Le Jazz 94-96 recordings reissued

 FAPY LAFERTIN: Treasurer of Django's musical legacy
Fapy's music is never a copy of Django's music (quote: Micael Dregni)
Hans Koert

Lafertin & Le Jazz 94-96 recordings reissued (English) | Heruitgebracht: Lafertin & Le Jazz 94-96 ( Nederlands) 

Guitarist Fapy Lafertin recorded during the 1990s two albums with the rather unknown English group Le Jazz. These hard to found recordings belong to the most influental recordings of the post-Django hot club style in modern times.  Both albums: Swing Guitars and Hungaria have been reissued recently as: Lafertin Le Jazz 94-96 the recordings. (LJCD13)

Fapy Lafertin ( photo courtesy: Marilyn Du Mars)

Fapy Lafertin was born in Courtaie (Belgium) 1950. He raised in the gypsy community and was cut out to become a musician. He played in the hot club style of Django Reinhardt. The story goes that the gypsy band of Bamboula Ferret performed one day in 1965 in Sint Martens Latem at the café of Emiel De Cauter, De Klokkeput.
His son Koen De Cauter, who was already fascinated by this kind of music and played the guitar, saw a thirteen-year-old boy in the audience, a nephew of Bamboula Ferret, named Fapy Lafertin, a gypsy guitar player too. Fapy and Koen became bosom friends ..... Both boys became members of Piotto Limberger band and in 1975 they founded their own group, featuring Michel Verstraeten on bass and Jeff C. Wickle on rhythm guitar. The band was called Waso, named after Koen's three years old son - now Waso De Cauter is a guitar player and artist himself. Waso's first recording was entitled Live at Gringo's, April 1976 
 Lafertin &  Le Jazz - f.l.t.r.: Steve Elsworth - Dave Kelbie - Tony Bevir - Pete Finch - Lance Andrews ( recording engineer) and Fapy Lafertin (ca. 1996) ( photo courtesy: Marilyn Du Mars)

Meanwhile Waso had developed into one of the most leading hot club-style bands of the post-Django era. In 1987 the Concorde Club in Eastleigh (near Southampton) had invited to play the new rather unknown group Quartet Le Jazz, featuring Steve Elsworth on violin, Dave Kelbie and Pete Finchat on the guitar and Tony Bevir on double bass, with special guest, the Dutch guitarist of Waso, Fapy Lafertin. The band was founded in 1986 by Pete Finch and Steve Elsworth, extended by Tony Bevir and Dave Kelbie into a quartet. The cooperation with Fapy Lafertin became a success and they played together for a decade, all over Europe. They were recorded on two albums as Fapy Lafertin & Le Jazz: Swing Guitars (rec. ca 1995) and Hungaria (August 1996). Both albums have been reissued now on a 2cd entitled Lafertin Le Jazz 94-96 - The Recordings.

Lafertin Le Jazz 94-96 - The Recordings. ( LJCD13)

The new 2cd album has more then 35 tracks, including some previously unreleased ones ......... Most tunes are standards of the Hot Club du France repertoire, like Swing Guitars, Minor Swing, Que reste t'll de nos amours, Billet DouxSonge d'Automne, which was recorded by Django Reinhardt in May 1947  and the title track of the second album Hungaria, a 1939 Django composition.

Le Jazz (1990): f.l.t.r. Steve Elsworth - Tony Bevir - Dave Kelbie and Pete Finch ( photo courtesy: Bob Whitfield)

The second album Hungaria features Bob Wilber as guest player on the clarinet. Bob  was a pupil of Sidney Bechet and played two times with Django, like during a private concert in New York City, on New Years Eve 1947. Django was invited to play on a tour by Duke Ellington. Bob can be heard on three tracks: Songe D'Automne, Swing 42 and Stockholm.
Bob Wilber and Fapy Lafertin (1996) ( photo courtesy: Marilyn Du Mars)

Enjoy a film fragment made during the 1996 recordings by Fapy playing  Hungaria ( 20th of August 1996)

 Fapy's music is never a copy of Django's musical legacy - he moved beyond Gypsy jazz, also playing Portuguese fado and Gitano flamenco. ( Quote: Michael Dregni in Gypsy Jazz)
 Fapy Lafertin ( in Dongen (The Netherlands) (november 2010) (photo courtesy: Hans Koert)

 This reissue of two, now hard to find Fapy Lafertin albums, Swing Guitars (1994) and Hungaria (1996), with Le Jazz, has been released in a well designed and informative digipack by Lejazzetal, where it can be ordered. It will be welcomed by its fans and hopefully will introduce Fapy's music to a new, younger generation of guitar players.
I heard Fapy playing with Coen de Cauter and his men a few years ago at a concert in Dongen (The Netherlands) the 19th of November, 2010, in a concert dedicate to the fact that Django would have celebrated his 100th birthday, if he didn't had left town in 1953!

Fapy Lafertin - a great aspirator for all those guitarists and music fans, who keep Django Reinhardts musical heritage alive.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Facebook group: Keep (it) Swinging ( log in)

One of the most important guitarist in the post-Django period, one of the treasurers of Django Reinhardt's musical legacy, is Fapy Lafertin.  During the 1990s he recorded two album with the young British band Le Jazz. These two albums: Swing Guitars and Hungaria are now reissued.

Retrospect Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions